یا کاشف الکرب عن وجه الحسین
اکشف کربی بحق اخیک الحسین
محرم آمد و کاری نکردم
شه آواره را یاری نکردم
یا سیدی و مولای
یا لیتنا کنا معکم فنفوز فوزا عظیما
اصلا منو چی به این حرفها
توی این حرفها اولیاء و اوصیاء لنگ می زنند
می دونین یعنی چی؟
یعنی اینکه من کجا و آرزوی همراهی با سیدالشهداء در روز عاشورا؟!!!!!!!!!!!
اصلا در حد و قواره ساکنان عالم ملک نیست بلکه باید حداقل اهل ملکوت به بالا باشی تا بتوانی در صف ثبت نام کاروان حسینی قرار بگیری.
اصلا این کاروان ثبت نامی نیست!!!!!!!!!!!!
پس جریان چیه؟
بابا سلطان عشق رحمت واسعه الهی شخصا اعضای کاروان را مشخص می فرمایند.
ای دل غافل
پس با این اوصاف باید چه کار کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
هیچ چی
خودت رو درست کن!!
یعنی چی؟؟؟؟
منظورم این بود که اگه تو واقعا سیدالشهداء را به عنوان محبوب خودت قرار دادی پس چرا از او تبعیت نمی کنی
میگن محب باید رنگ و بویی از محبوبش داشته باشه؟
آیا من و تو این رنگ و بو رو داریم؟؟؟!!!
اصلا چرا شما رو مثال می زنم
خودم رو بگم
اصلا من در این حد و قواره نیستم که بخوام واسه آقام چیزی بنویسم
بلکه فقط دارم شرح حال می نویسم
چرا که سرور آزادگان عالم توصیف کننده ای چونان خدا و رسولش دارد.
کسی که اینها توصیفش کنند دیگه چه نیازی به وصف من خاکی از خاک پست تر داره؟
البته اینم بگم منم با این کارها می خوام فقط خودم رو گنده کنم و ابراز وجود کرده باشم و بگم آره . ما هم از اوضاع و احوال کاروان اباعبدالله سردر می آریم.
بگذریم
اینها همه اش حرف است و تا عمل خیلی فاصله داره
در خاتمه یکی دو بیت بنویسم که مشهور است بین آقایون علماء سلف که هر وقت مضطر شدید با این ابیات متوسل شوید حتما دستگیری می شود.
البته این جمله را بیشتر از عارف و سالک الی الله مرحوم کربلایی احمد میرزا حسینعلی تهرانی شنیده بودم:
ای ماه بنی هاشم خورشید لقا عباس
ای نور دل حیدر شمع شهداء عباس
با حالت درد و غم ما رو به تو آوردیم
دست من محزون گیر از بهر خدا عباس
یا علی مدد
بابی انت و امی و نفسی و اهلی و مالی و اسرتی یا سیدالشهداء